واکنش شیمیایی تولید
این ماده اولین بار در سال 1858 میلادی توسط لایبیگ تولید شد. این ماده اولین پراکسید آلی سنتزی محسوب میشود که مطابق با معادله واکنش زیر سنتز شد.
2 C6H5C(O)Cl BaO2 → (C6H5CO)2O2 BaCl2
بنزوئیل پروکساید معمولا از واکنش هیدروژن پر اکسید با بنزویل کلراید مطابق با واکنش زیر تولید میشود
2 C6H5COCl H2O2 2 NaOH → (C6H5CO)2O2 2 NaCl 2 H2O
پیوند دو اتم اکسیژن ضعیف است بنابراین ، بنزوئیل پروکساید به راحتی تحت همولیز (شکافتگی متقارن) قرار می گیرد و رادیکال های آزاد تشکیل می دهد:
(C6H5CO)2O2 → 2 C6H5CO2
بنزوئیل پروکساید یک ترکیب شیمیایی (یک پر اکسید آلی) با ساختار شیمیایی (ChH5−C(=O)O−)2 است. این ماده با نام اختصاری BPO یا 2(BZO) نیز شناخته می شود. این مولکول شامل استخلاف بنزویل با ساختار ChH5−C(=O)−(Bz) است که به وسیله یک پل −O−O−متصل شده است. این ماده جامد بلوری دانه ای سفید با بوی ضعیف بنزالدئید است که حلالیت کمی در آب دارد اما در استون، اتانول و بسیاری از حلال های آلی دیگر محلول است.
کاربرد های پزشکی
درمان اکنه
این ماده به منظور درمان و کاهش میزان ضایعات ناشی از اکنه بر روی پوست صورت به کار می رود. استفاده از این ماده مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد نمی کند.
این ترکیب ممکن است با اسید سالیسیلیک، گوگرد، اریترومایسین یا کلیندامایسین (آنتی بیوتیک) یا آداپالن (یک رتینوئید مصنوعی) ترکیب شود زیرا به نظر می رسد محصولات ترکیبی مانند بنزوئیل پراکسید/کلیندامایسین و بنزوئیل پروکساید/سالیسیلیک اسید برای درمان ضایعات آکنه کمی موثرتر از بنزوئیل پراکسید به تنهایی هستند.
کاربرد های غیر پزشکی
بنزوئیل پراکسید یکی از مهمترین پراکسیدهای آلی از نظر کاربرد و مقیاس تولید آن است. این ماده اغلب به عنوان یک اکسیدان مناسب در شیمی آلی استفاده می شود.
سفید کننده
مانند اکثر پراکسیدها، یک ماده سفید کننده قوی است. این ماده برای سفید کردن آرد ، چربی ها، روغن ها، موم ها و پنیرها و همچنین به عنوان پاک کننده لکه استفاده شده است.
پلیمریزاسیون
بنزوئیل پروکساید همچنین به عنوان یک آغازگر رادیکال برای القای واکنش های پلیمریزاسیون رشد زنجیره ای استفاده می شود، مانند رزین های پلی استر، پلی (متیل متاکریلات) (PMMA)، سیمان های دندانی، ترمیم کننده ها در دندانپزشکی استفاده می شود. این مهمترین مورد در بین پراکسیدهای آلی مختلف است که برای این منظور استفاده می شود، یک گزینه نسبتاً ایمن برای متیل اتیل کتون پراکسید خطرناک است. این ماده همچنین در تولید لاستیک و به عنوان ماده نهایی برای برخی از نخ های استات استفاده می شود.
بنزوئیل پروکساید چگونه بر روی پوست اثر می کند ؟
بنزوئیل پروکساید 5 دهه است که به عنوان یک درمان موثر در درمان آکنه شناخته شده است این ماده موثر تا 50 درصد می تواند ضایعات آکنه متوسط تا شدید را در طی سه ماه کاهش بدهد و اگر در رژیم خاص خود به کا برد این نتایج بهتر هم خواهد شد . بنزوئیل پروکسایدچگونه این کار را می کند ؟بنزوئیل پروکساید از نظر نفوذ به پوست یک ماده منحصر به فرد است زیرا در سطح پوست با شکسته شدن به رادیکال های بنزیل و بنزویک اسید به راحتی می تواند به لایه های عمقی تر اثر کند .
این مواد در لایه های عمقی تر باعث رادیکال های بنزوئیل باعث از بین رفتن باکتری های و سلول های ایجاد کننده التهاب می شود همچنین بنزوئیل پروکساید با ترکیبات بالا در مانهای فوق تشدید می کند یک درمان نه خیلی گران در درمان آکنه ملایم و متوسط می باشد .
هرچند کاربرد آن در برند های آرایشی و بهداشتی به دلیل استفاده از فرمت های میکرونایز و با عارضه کمتر آن نسبت به فرمت خالص ان گران تر است قیمتبنزوئیل پروکساید در داروخانه ها در برند های مختلف متفاوت است ژل آن با نام تجاری پنزل در داروخانه ها موجود است .
عوارض بنزیل پروکساید می تواند قابل کنترل باشد و به تدریج با ادامه درمان کاهش می یابد چند توصیه کلی در جهت کاهش عوارض بنزوئیل پروکساید شامل :شروع تدریجی و از میزان کم این ماده برای درمان یک نوبت شبها از میزان کم و سه روز در هفته شروع شود سپس هر هفته یک روز اضافه شود و به دو نوبت در روز برسد.
